കാഞ്ചനമൃഗം

"പുള്ളിമാനിറച്ചിയാണെനിക്കു പ്രിയം" ചൊല്ലീ

പുള്ളിക്കാരിയെൻ പ്രിയ; കടിഞ്ഞൂൽക്കൊതിമൂലം

പുളിമാങ്ങയോ, പല്ലുകോടുന്ന നാരങ്ങയോ,

പുളിതന്നെയോ തിന്നാൽ പോരേ,യെൻ മനം ചൊല്ലി !

എവിടെ കിട്ടും പുള്ളിമാനിറച്ചിയെന്നോർത്തെ-

ന്നകതാരിലെ വ്യാധൻ നിദ്രവിട്ടുണർന്നല്ലോ.

ഇവൾ മറ്റൊരു സീത, കാഞ്ചനമൃഗത്തിന്റെ

പിറകെ പോകാൻ പണ്ടു രാമനെയയച്ചവൾ,

കൂട്ടിനായെല്ലാം വിട്ടു വന്നവൾ, സുഖദു:ഖം

കാട്ടിലും പങ്കിട്ടവൾ, രാവണൻ മോഷ്ടിച്ചവൾ.

ഇവൾതൻ വയറ്റിലെ കരു ആസുരമെന്നു

പറയാൻ തുനിയാതെ നാവേ ! നീയടങ്ങുക

പോവുക, തിരയുക കാഞ്ചനമൃഗത്തിനെ

കാടു നീങ്ങിയ വന്യമൃഗസങ്കേതങ്ങളിൽ

കല്ല്യാണസൗഗന്ധികപുഷ്പവും തേടി പണ്ടു

മല്ലനാം ഭീമൻ പോയ കാര്യവുമോർത്തീടുക

കൂട്ടിനു കൂട്ടി രണ്ടു നായാട്ടുകാരെ കൂടെ

തോക്കുമായ്‌, വനപാലരുറങ്ങും കാട്ടിന്നുള്ളിൽ.

പുള്ളിമാനിനെ മാത്രം വെക്കുക വെടി, നോട്ട-

പ്പുള്ളിയാക്കാതെ പുള്ളിപ്പുലിയെ, സിംഹത്തിനെ.

നാളുകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും കണ്ടില്ല മൃഗങ്ങളെ,

നീളുന്നു യാത്ര; കാടു മുഴുവൻ നാടായല്ലോ.

നിറയെ കാണാം കാലിക്കുപ്പികൾ, കടലാസി-

ന്നുറകൾ, പ്ലാസ്റ്റിക്കിന്റെ യുത്സവം കാട്ടിൽത്തന്നെ 

കാട്ടിലെ വാസം വിട്ടിട്ടഭയം തേടീടുന്നു

വീട്ടിലെ മുറിക്കുള്ളിൽ രാജവെമ്പാലക്കൂട്ടം

കാണ്മതില്ലൊരു വന്യമൃഗത്തെപ്പോലും കാട്ടിൽ,

കാഞ്ചനമൃഗം വെറും മായയായ്‌ മറഞ്ഞെന്നോ ?

എവിടെ കാട്ടാറുകൾ, കിളികൾ, കപോതങ്ങൾ,

കവികൾ പുകഴ്ത്തുന്ന മോഹന മയൂരങ്ങൾ ?

എവിടെ കാട്ടാനകൾ, സിംഹങ്ങൾ, മുയലുകൾ,

ചെവികളടപ്പിക്കും ചീവീടിൻ മൂളിച്ചകൾ ?

നായാട്ടു മതിയാക്കി ഹതഭാഗ്യരായ്‌ ഞങ്ങൾ

കാടു വിട്ടീടും നേരം കണ്ടു ഞാനൊരു കാഴ്ച

ഒരുപുള്ളിമാനിന്റെ അസ്ഥിപഞ്ജരം താഴെ

കുഴിയിൽ കിടക്കുന്നു മാരീചൻ വെടിഞ്ഞപോൽ.

തന്നുദരത്തിൽ കണ്ടൂ പ്ലാസ്റ്റിക്ക്‌ സഞ്ചിക്കൂട്ടം

തിന്നതു ദഹിക്കാതെ പുള്ളിമാൻ മിഴിപൂട്ടി.

"എൻ പ്രിയേ ! നിനക്കുണ്ടോ പ്ലാസ്റ്റിക്ക്‌ തിന്നാൻ മോഹം ?"

എന്നിലെ പരിസ്ഥിതിപ്രേമികൻ ചോദിക്കുന്നൂ.